Rozdział 27 'As long as I'm standing, I'll be closer, Cause it ain't over, 'til it's over'

*Następny dzień - sobota*
*Narrator*
Rankiem w domu Marano było naprawdę cicho. Wszyscy smacznie spali po wczorajszych atrakcjach. Dziewczyny wróciły koło pierwszej (na szczęście w drodze powrotnej w bagażniku jechali Rocky i Ratliff), a Vanessa wraz z Tomem godzinę później od nastolatek.
Słońce świeciło, a ptaki ćwierkały. Idealny poranek. Pierwszy z łóżka wstał Tom próbując nie zbudzić swojej żony. Zszedł na dół do kuchni i zabrał się za robienie śniadania dla siebie i ukochanej. Zaparzył kawę, włożył tosty do tostera, nałożył do jednej miseczki trochę dżemu, a do drugiej odrobinę masła. Z lodówki wyjął dwa jogurty z płatkami czekoladowymi, jajka oraz boczek. Mężczyzna zrobił jajecznicę na boczku ze szczypiorkiem, wlał kawę do dwóch kubków oraz opiekł kilka tostów. Gorący napój oraz to całe jedzenie włożył na tacę, a udekorował to jednym kwiatkiem, który wyjął z jakiegoś wazonu, gdzie znajdował się bukiet białych róż. Zadowolony zaniósł śniadanie na górę i po cichu wszedł do sypialni. Ujrzał w łożku nadal śpiącą Vanesse i uśmiechnął się pod nosem.
-Kochanie... - wyszeptał siadając na łożku - Van... - powiedział dotykając delikatnie jej ramienia. Brunetka mruknęła cicho i przekręciła się na plecy.
-Hmm? - wymruczała z zamkniętymi oczami.
-Mam coś dla ciebie - powiedział. Zaciekawiona Vanessa otworzyła leniwie oczy i uśmiechnęła się lekko.
-Mmm... Zrobiłeś mi śniadanie do łóżka? - spytała ucieszona przeciągając się.
-Dla takiej ślicznotki musiałem zrobić - wyszeptał i pocałował ją czule w usta. Kobieta odwzajemniła pocałunek, jednak przerwała go po chwili.
-To co mi tam przygotowałeś? - spytała i spojrzała na tacę ucieszona. Tom tylko uśmiechnął się pod nosem.
-Tosty, jajecznicę, jogurt oraz kawę.
-Ty wiesz czym podbić moje serce - wyznała, cmoknęła mężczyznę w usta i chwyciła jednego tosta smarując go masłem oraz dżemem.
-Smacznego - powiedział Tom całując żonę w policzek.
-Smacznego - rzekła Van zajadając się tostem.
-Jak się spało?
-Cudownie. Dziękuję za wczorajszy wieczór - powiedziała, a brunet zaczął jeść jajecznicę.
-Nie ma za co, bardzo się cieszę, że dostałaś tę rolę.
-Ja również. Już się nie mogę doczekać - powiedziała podniecona.
-A co ze studiami? - spytał troskliwie, a Van westchnęła.
-Poradzę sobie. Został mi tylko rok i praktyki do wyrobienia.
-No właśnie... Dasz radę? - spytał, a dziewczyna spojrzała na niego.
-A myślisz, że dam sobie radę? - odpowiedziała pytaniem na pytanie.
-Jasne, że tak. Zorganizujesz swój czas i zawsze będziesz mogła na mnie liczyć - powiedział szczerze, a Van kiwnęła głową.
-W takim razie wiedz, że dam radę. Wierzę w siebie i w swoje możliwości, a twoja wiara i wparcie tylko dodawają mi siły - wyznała, a mężczyzna się uśmiechnął.
-Dobre nastawienie, kochanie - rzekł i zaczęli ponownie jeść śniadanie.
Jedli w przyjemnej ciszy rozkoszując się tą chwilą i swoim towarzystwem. W powietrzu było czuć zapach kawy pomieszany z jajecznicą. Idealne połączenie w sobotnie poranki. Małżeństwo było pogrążone w swoich myślach. Zatracali się w swoim świecie, gdzie na spokojnie mogli coś przemyśleć, zaplanować czy rozważyć.
-Van... - zaczął mężczyzna dopijając kawę.
-Hmm... - wymruczała jedząc jogurt.
-Pamiętasz ten wywiad Laury i Rossa?
-Oczywiście, świetnie wyszli - stwierdziła.
-No tak, ale pamiętasz jak nagle wybuchli? Prawie się tam na siebie nie rzucili - przypomniał Tom, a brunetka kiwnęła głową.
-Ale uratowali sytuację - zauważyła i spojrzała na męża - Co jest? Czemu pytasz?
Mężczyzna przez chwilę milczał.
-Ponieważ wpadłem na pewien pomysł - powiedział w końcu, a Van popatrzyła na niego uważniej.
-Na jaki?
-Moim zdaniem Laura i Ross mieli szczęście, że się tak wtedy wybronili. Jednak, gdy coś takiego się powtórzy, mogą nie mieć tyle szczęścia... - urwał.
-Dlatego...?
-Dlatego pomyślałem, że powinniśmy zrobić taki integracyjny wyjazd dla ekipy serialu A&A, aby mogli się ze sobą jakoś zżyć. Coś podobnego jak zrobiliście z obsadą z 'Switched at birth', pamiętasz?
-Oczywiście, ale zamierzasz ich wysłać na Florydę? - spytała zdziwiona przypominając sobie własny wyjazd z ludźmi z serialu.
-Nie, myślałem o kajakach - powiedział, a Van uniosła brwi do góry.
-O kajakach?
-Tak. Wycieczka na trzy lub cztery dni. Biwak, namioty, ognisko i tego typu sprawy - wytłumaczył, a brunetka nic nie odpowiedziała. Milczała przez jakiś czas - Nie podoba ci się pomysł?
-Nie, nie. Myślę, że to cudowny pomysł. Wtedy moglibyśmy wpakować Lau oraz Rossa do tego samego kajaku i kazać im współpracować - zauważyła.
-I wtedy byliby skazani tylko na siebie.
-To dobry pomysł, skarbie - stwierdziła szczerze.
-Ale zastanawiam się czy Lau dobrze to przyjmie i czy zgodzi się na ten wyjazd - wyznał zmartwiony Tom. Vanessa prychnęła, spojrzała się na niego z uśmiechem na twarzy i powiedziała pewnie:
-Daj spokój. Na pewno pomysł się jej spodoba.
* * * * *
-Nigdzie nie jadę! - powiedziała stanowczo.
-Laura... To tylko cztery dni - namawiała ją siostra z Tomem.
-Nie, nie. Mogę jechać z Raini i Calumem. Ale mam się wybrać na wczasy z Rossem? Taka walnięta nie jestem - oznajmiła i wstała z kanapy.
-Jedziemy jeszcze my - powiedział Tom wskazując na siebie i swoją żonę - Poza tym nie pytamy się ciebie o zdanie. Jedziesz i już. To wyjazd dla obsady serialu. Mają się stawić wszyscy.
-Ugh... Czyli, że jechalibyśmy w szóstkę? - spytała niechętnie brunetka.
-Jeszcze Jenny i Peter - powiadomił mężczyzna.
I nastała chwila ciszy. Nikt się nie odzywał, a w tym momencie Laura zastanawiała się jak się z tego wywinąć. Nagle do salonu weszła rudowłosa.
-Siemka, co to za posiedzenie? - spytała rozbawiona widząc resztę domowników zgromadzonych w pokoju.
-Pojadę, ale pod jednym warunkiem - powiedziała nagle Laura.
-Jakim? - spytała Van.
-Spencer jedzie ze mną.
-Zgoda. Idź się pakować - powiedział Tom.
Laura uśmiechnęła się i poszła do swojego pokoju się pakować, a Vanessa wraz z Tomem wyszli na taras. W pomieszczeniu została tylko Spencer, która stała na środku zdezorientowana.
-Gdzie ja niby jade? - spytała w przestrzeń.

*Następny dzień - niedziela*
-Kochanie wiesz, że walizki nie wpakujesz do kajaku? - spytał Tom widząc żonę wychodzącą z domu ze wspomnianym bagażem.
-Ale jak to? Przecież tam jest taki schowek na rzeczy - poinformowała zdziwiona.
-Dokładniej bagażnik rufowy - Laura poprawiła siostrę - I jest on w kształcie koła i uwierz mi, walizki przez ten otwór nie wciśniesz.
-To niby w co mam się wpakować? - spytała załamując ręce.
-Zaraz przyniosę ci torbę i się przepakujesz - westchnął Tom i zniknął we wnętrzu domu.
W tym samym momencie na podjazd wjechały dwa samochody. Laura zmarszczyła brwi, gdy zobaczyła, że z aut wysiadają nie tylko Ross, Raini i Calum, ale też Maia, Ratliff i reszta rodzeństwa Lynch.
-Co wy tutaj robicie? - młoda Marano spytała zdezorientowana widząc ten tłum.
-Jedziemy z wami na biwak! - krzyknęli równocześnie Ell i Rocky. Dziewczyna uniosła wysoko brwi.
-Serio?
-Tak! - krzyknęła podekscytowana Rydel.
-To świetnie! - Laura ucieszyła się szczerze i przytuliła mocno blondynkę.
-Już jestem gotowa. To kiedy rusza... - Spencer nagle ucięła, gdy zobaczyła wszystkich swoich przyjaciół - A co tu się dzieje?
-Jedziemy z wami na wycieczkę - powiedział Ryland z szerokim uśmiechem.
-Nie zostawilibyśmy ciebie, Caluma ani Raini samych z nimi. To zbyt niebezpieczne - powiedziała Maia patrząc wymownie na Laurę i Rossa. Spencer uśmiechnęła się szeroko i wskazała na swój bagaż.
-To, który z was mi pomoże? - spytała robiąc maślane oczka.
-Najstarszy! - powiedział Ross i popchnął Rikera w stronę rudowłosej. Blondyn rzucił groźne spojrzenie młodszemu bratu.
-Może być - Spence wzruszyła ramionami. Rik podszedł do dziewczyny i chwycił jej torbę - A nie wziąłeś ze sobą Chelsea?
-Kogo? - zmarszczył brwi.
-Swojej dziewczyny.
-Aaa. Nie, zerwaliśmy.
-A to nowość - prychnęła sarkastycznie.
-Była zbyt... delikatna - wytłumaczył i spojrzał na dziewczynę.
-No tak, na biwaku by sobie nie poradziła.
-Na pewno nie - powiedział i wziął jej torbę do bagażnika.
Nagle, nie wiadomo skąd, na podwórku zjawił się jakiś duży pies husky. Rydel od razu ukucnęła i zawołała zwierzaka, aby do niej podszedł, co zrobił natychmiastowo.
-Cześć psiaku, co ty tutaj robisz? - spytała głaszcząc czule psa po głowie.
-Co to za bestia?! - wrzasnęła Maia i schowała się za Rocky'm.
-Maia nie przesadzaj, to tylko husky... - zaczęła Delly.
-Ale on jest ogromny! Nie dotykaj go, bo może mieć wściekliznę! - powiedziała przerażona wychylając się zza pleców rozbawionego jej reakcją bruneta.
-Nie ma wścieklizny - zapewnił jakiś chłopak podchodząc do wszystkich - Bardzo przepraszam, że wbiegła na pański teren. Zerwała mi się smyczy - wytłumaczył jakiś brunet.
-Ha! Mówiłam, że jest niebezpieczny! - krzyknęła brunetka.
-Maia, ten pies jest cudowny - powiedziała blondynka nie patrząc w ogóle na właściciela psa.
-Wabi się Glimmer.
-Widzę, że masz tak samo cudowne imię - powiedziała do psa - Przepraszam, nie przywita... ooo... - wstała, spojrzała się na chłopaka i zamilkła.
-Panienka z basenu - zauważył brunet, a Delly spojrzała się niepewnie na dziewczyny, które teraz schowały się za chłopakami jak Maia, żeby udać, że ich tu nie ma.
-Hej - blondynka powiedziała nieśmiało.
-Dlaczego panienka z basenu? - spytał zdziwiony Ross - To wy się znacie?
-Tak jakby - oznajmiła jego siostra -Rydel - przedstawiła się chłopakowi.
-Liam - przywitał się.
-Ej stary. Jesteś eskimosem? - spytał Ell podchodząc do właściciela psa, który spojrzał na niego zdezorientowany.
-Co?
-A mieszkasz w iglo? - dodał Rocky czym jeszcze bardziej zdziwił Liam'a.
-Skąd te pytania?
-Przecież to husky, więc to chyba oczywiste, że jesteś eskimosem - stwierdził Ratliff, a wszyscy walnęli się dłonią w czoło.
-No nie do końca... - powiedział Liam.
-Chłopcy dajcie spokój - poprosiła Rydel i spojrzała na bruneta - Bardzo przepraszam za nich i za tamtą akcje. Musiałam to zrobić, miałam takie zadanie - wytłumaczyła, a chłopak uśmiechnął się pod nosem.
-Nie ma sprawy. Znalazłaś swojego Jamesa? - spytał, a blondynka uśmiechnęła się szczerze.
-Nie, nie mogłam znaleźć odpowiedzniego adresu.
-I basenu - przypomniał, a Delly się cicho zaśmiała. Liam rozejrzał się po ogrodzie i wszystkich twarzach, które były skierowane w jego stronę - Mieszkasz tu?
-Nie, nie. Moje przyjaciółki - wytłumaczyła szybko.
-Rozumiem. Muszę już lecieć, Glimmer! - zawołał psa i spojrzał się na blondynkę - Miło było cię poznać Rydel.
-Ciebie również Liam - powiedziała dziewczyna i chłopak odszedł idąc z psem na spacer.
-Co to był za koleś? - spytał Ryland mrużąc groźnie oczy. Jego mina mówiła: 'Jeśli skrzywdzisz moją siostrę to pożałujesz'.
-Ofiara zakładu. Nie masz się o co martwić RyRy - powiedziała Laura i oparła się na ramieniu chłopaka.
W tym samym momencie Tom wyszedł z domu.
-Van mam dla ciebie torbę - powiedział.
-Dajcie mi chwilę to się przepakuję - powiedziała brunetka i wzięła się do pracy.
-Dobra kochani, niedługo będziemy ruszać. Z Jenny, Peterem i Joshem spotkamy się na miejscu - poinformował Tom.
-Oj. Będzie się działo - powiedział Ell zacierając łobuzersko ręce.
* * * * *
-Spakowaliście wszystko? - spytał Peter, gdy reszta zmagała się z wciskaniem swoich toreb do bagażników w kajakach. Znajdowali się nad jeziorem, z którego mieli wpłynąć do rzeki, którą będą pływać.
-Już prawie... - wysapała Rydel wrzucając swoje rzeczy do bagażnika lufowego.
-Mamy chyba wszytko: Ubrania, jedzenie, latarki, trochę gazu, namioty, menaszki, śpiwory, karimaty... - wyliczał Tom.
-Wszystko jest kochanie. Nie przejmuj się - podeszła do niego Van i pocałowała w policzek - Ruszamy?
-Ruszamy! - powiedział podekscytowny Calum. Był dziwnie nabuzowany. Niech się lepiej przyzna ile kubków kawy już wypił!
-To dobieramy się w pary. Pamiętajcie, aby to były pary damsko-męskie.
-A dlaczego tak? - spytał Ross zdziwiony.
-Bo musimy wyrównać siły. Niestety dziewczyny nie mają tak silnych ramion jak chłopcy - stwierdziła Jenny.
No i wszyscy jak jeden mąż zaczęli łączyć się w pary. Natomiast wszyscy już wcześniej umówili się z kim są w parze, bo wiedzieli, że mają sprawić, żeby Ross i Laura byli razem.
Lynch i Marano nie zauważyli kiedy wszyscy podzielili się w taki sposób, że zostali tylko oni. Laura spojrzała się na blondyna i nagle pojęła co to oznacza.
-O nie, nie! Nie zgadzam się!
-Ani ja! - dodał Ross.
-Nie macie wyboru, już wszyscy mają pary. Wypływamy! - zadecydowala Spencer i wraz z Rikerem weszli do kajaku i wypłyneli na jezioro. I wszyscy powoli zaczęli robić to co oni. A Laura wraz z Rossem nadal stali w osłupieniu zastanawiając się czy oni naprawdę mają razem pływać.
Vanessa była w parze z Tomem, Peter z Jenny, Spencer z Rikerem, Rocky z Maią, Ell z Rydel, Calum z Raini oraz Josh z Rylandem.
Laura widząc ostatnią parę, coś jej zaświtało.
-Josh! A może ty ze mną popłyniesz? - brunetka zrobiła maślane oczka. Chłopak spojrzał na nią, ale milczał.
Wiedział, że nie mógł zgodzić się na jej propozycję, ale bardzo tego chciał. To zawahanie zauważył Ryland i błyskawicznie popchnął kajak (z Joshem w środku) na wodę i odpowiedział za niego:
-Wybacz Lau, ale już wypływamy.
Marano obdarzyła go wrogim wzrokiem. Josh wysłał dziewczynie przepraszające spojrzenie, a Ross westchnął ciężko.
-No to wygląda, że jesteśmy skazani na siebie.
-Tak. Cudownie - powiedziała sarkastycznie i wsiadła na przednie miejsce w kajaku. Blondyn popchnął kajak na wodę i sam wsiadł na wolne miejsce. Podpłynęli trochę, aby być bliżej reszty.
-Dzisiaj płyniemy 6 kilometrów, tak na rozgrzewkę. Zatrzymujemy się przy polu namiotowym, gdzie spędzimy noc, a później z samego rana popłyniemy dalej. Wszystko jasne? - upewnił sie Tom.
-Jak najbardziej - powiedział Calum i wszyscy zaczęli wiosłować prócz... Laury i Rossa.
-Możesz mnie nie walić tym wiosłem? - brunetka podniosła głos zirytowana.
-To było przez przypadek! - bronił się blondyn.
-No jasne, już ci wierzę - prychnęła i zaczęła wiosłować.
-Jak chcesz to mogę specjalnie przywalić ci tym wiosłem - wycedził pod nosem.
-Coś mówiłeś?! - Laura odwróciła się w jego stronę i spojrzała na niego.
-Nie - odpowiedział krótko.
-No ja myśle - powiedziała i ponownie zaczęła wiosłować - Możesz wziąć się do roboty? Sama tam chyba nie dopłynę!
-Przecież wiosłuję!
-No właśnie widzę! - prychnęła sarkastycznie.
-To się lepiej przypatrz!
Wymiana zdań między tą dwójką była obserwowana przez resztę. Każdy patrzył się na nich krzywo i powoli tracił nadzieję na to, że kiedykolwiek dojdą do porozumienia.
-Jak się nawzajem nie potopią to będzie cud - stwierdziła Maia i ponownie zaczęła wiosłować.

---------------
Siemka! :D
No i na pewno nie spodziewaliście się takiego zwrotu akcji, no nie? xd Kajaki... wspomnienie z dzieciństwa hahaha. Cudnie było :3
No to jak się rozdział podoba? Podzielicie się swoimi odczuciami ze mną? Mam nadzieję, że coś tam naskrobiecie na dole :3

Jakby co napisze później taką jedną rzecz/pytanie/propozycję. Więc jak chcecie się dowiedzieć o co chodzi to zaglądajcie jeszcze dzisiaj :D

Całuje! :*

http://youtube.com/?gl=PL&hl=pl#/watch?v=sEiOKyoMTfA